Poezja osobista. Analiza spostrzeżeń w retrospekcji przeżytego dotychczas życia. Nie zawsze jest smutno, czasem prześmiewczo, czasem złośliwie i czepialsko, ale zawsze prawdziwie. Nie każdy ma dar spointowania tego, co go spotkało w tak trafny sposób. Celność spostrzeżeń zapierającą dech może mieć tylko osoba o wyostrzonych zmysłach intelektualnych, jakie właśnie posiada autor niniejszego tomiku, obdarzony fantastycznym zmysłem obserwacji. Dzięki niemu znowu odkrywamy siebie jako członków społeczeństwa oraz to, co nas kształtuje, czyli ludzkie odczucia, spostrzeżenia, wrażliwość na otoczenie. Autor przeprowadza na nas swoistą socjalizację z nami samymi.