Nauka organizacji i zarządzania to dyscyplina powstała na przełomie XIX i XX wieku. Zajmuje się ona zachowaniem pracowników w miejscu pracy oraz formułowaniem wskazówek mających zapewnić sprawną i efektywną pracę zespołową i indywidualną. Podnoszenie wydajności funkcjonowania organizacji wymusza konieczność odpowiedzi na pytania, jak zarządzać skutecznie organizacją (działając z powodzeniem) i efektywnie (wykorzystując wszystkie zasoby organizacji mądrze bez zbędnych kosztów i marnotrawstwa), aby całe przedsiębiorstwo mogło osiągnąć sukces. Próbę odpowiedzi na powyżej zarysowany problem podejmuje nauka o organizacji i zarządzaniu, będąca dyscypliną naukową zajmującą się pracą zespołową ludzi w organizacji. W XXI wieku sukces organizacji zależy od stylu kierowania ludźmi. To oni bowiem stanowią o sukcesie przedsiębiorstwa. Pracownicy wraz ze swym wykształceniem, kwalifikacjami, doświadczeniem i różnymi umiejętnościami stanowią kapitał przedsiębiorstwa, którego wartość uzależniona jest także od ich cech osobowościowych. W dynamicznie zmieniającym się otoczeniu zasoby ludzkie są czynnikiem przewagi konkurencyjnej, a kapitał ludzki źródłem wartości firmy.
Sukces organizacji w turbulentnym otoczeniu zależy od jakości zarządzania. Wielu ludziom kierującym organizacjami zarządzanie kojarzy się z rządzeniem, tj. sprawowaniem władzy według własnej woli, z racji nadrzędnej pozycji zajmowanej w organizacji. Menedżerowie muszą zrozumieć, na czym polega właściwe zarządzanie organizacjami. Atutem organizacji są menedżerowie jutra. Ich zadaniem jest wydobycie i nadanie efektywności wszystkim zasobom, którymi organizacja dysponuje. Właściwe zarządzanie tymi zasobami jest jednym z podstawowych warunków osiągnięcia sukcesu przez przedsiębiorstwa. Menedżerowie jutra będą musieli stale rozwijać i podnosić swoje kwalifikacje w postępowaniu z personelem oraz tak motywować pracowników do działania, aby poświęcili oni dla dobra organizacji swoją wiedzę, umiejętności, talent oraz całym sercem byli jej oddani. Liderom potrzebna jest więc nowa, interdyscyplinarna wiedza, rozszerzona poprzez naukę i doświadczenie oraz kreatywne myślenie. Brak tu miejsca na zachowanie według schematów i rutyny.
Reasumując powyższe rozważania, można stwierdzić, iż w obecnie funkcjonujących organizacjach nastąpiło przesunięcie akcentu do wnętrza firm, czyli ku zasobom niematerialnym, które są niemożliwe do kupienia na funkcjonującym rynku, niezastąpione oraz niepowtarzalne. Właściwe i efektywne zarządzanie tymi zasobami może skutecznie podnieść wartość organizacji na współczesnym rynku.